Vieiros

Ao se cumpriren os 100 anos da da Real Academia Galega, o dito profesor propuxo, no marco destas xornadas, a constitución "dunha academia galega da lingua que facilite a incorporación da Galiza à lusofonia". Entre os motivos expostos polo promotor desta iniciativa atópanse a imposibilidade de colaboración coa Real Academia Galega, que, no seu endender, nas últimas décadas adoptou un modelo castelanizante para o galego, ademais da necesidade de a Galiza ter uma instituición quen de representala noutros organismos internacionais, explicou Montero.

O profesor afirmou que "continuar a falar de galego é un dos grandes problemas". Segundo explicou, tiveron o mesmo problema os brasileiros, que utilizaron durante algún tempo o nome lingua nacional, por non chamarlle lingua portuguesa, polo que deu en afirmar que "chamarlle lingua galega ao que é língua portuguesa da Galiza para todo o ámbito lusófono é unha maneira de enganalos", porque é un xeito de facerlles ver que iso non ten nada que ver con eles, concluiu.

Montero Santalha (Cerdido, 1947) estudou Filosofia e Teoloxía en Roma, e é doutor en Filoloxía Galego-Portuguesa cunha tese sobre a rima da poesía trovadoresca. Ten publicados varios traballos sobre temas filológico-literários. É autor do estudo Carvalho Calero e a sua obra e do livro de relatos Oxalá voltassem tempos idos! Memórias de Filipe de Amância, pajem de Dom Merlim. Con estas dúas últimas obras gañou o premio Carvalho Calero, nas dúas modalidades, de investigación e de creación literaria respectivamente. É tamén cofundador da AGAL, ademais de ter sido profesor de inglés e actualmente é Catedrático de Lingua e Literatura Galega na Universidade de Vigo.